Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΓΚΑΛΙΔΗ

Το μπάσκετ από το 1987, με τον έναν ή άλλον τρόπο, μένει στον αφρό. Πέρασαν (κι έφυγαν) τεράστιοι παράγοντες, τους οποίους δεν χρειάζεται να μνημονεύσουμε, γιατί κάποιον θα ξεχάσουμε και δεν το θέλουμε. Υπήρχαν παράγοντες "πρωταθλητές", υπήρχαν παράγοντες τεράστιοι για το μέγεθος μικρών, μεσαίων, ή μικρομεσαίων ομάδων.
Έφυγαν, προσωρινά οι ομάδες αντιμετώπισαν πρόβλημα, ενδεχομένως κάποιες… τσαλακώθηκαν άγρια, όμως το μπάσκετ παραμένει στην κορυφή.
Μετά τις προβλέψεις από τις ποδοσφαιρικές Κασσάνδρες, η ζωή βρίσκει ξανά τους κανονικούς της ρυθμούς κι εμείς -ως μπάσκετ- μια χαρά αντέχουμε.
Βιάζεστε να μας… τελειώσετε. Δεν έχετε μάθει τόσα χρόνια ότι το μπάσκετ έχει πολύ βαθιές ρίζες μέσα στην κοινωνία. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις περήφανους ανθρώπους, που τους συνδέουν πορτοκαλί δάκρυα χαράς, πορτοκαλί πανηγυρισμοί, πορτοκαλί χαμόγελα.

Δεν είναι θέμα σύγκρισης με το ποδόσφαιρο, γιατί απλά δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης.

Αυτό που πέτυχε το μπάσκετ, να είναι κάποια στιγμή "όλοι" Άρης, να πανηγυρίζουν στο Παρίσι ή στη Ρώμη "αιώνιοι" αντίπαλοι, το ποδόσφαιρο όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα το πετύχει, γιατί απλά υπάρχει διαφορά στην κουλτούρα. Και στις κρίσεις αυτοί που έχουν… κουλτούρα, άποψη, αυτοί που ξεκινούν από πολύ μακριά και πηγαίνουν πολύ μακριά, θα μείνουν όρθιοι, θα συνεχίσουν το ταξίδι τους…

Υ.Γ.: Χαίρομαι που δεν είμαι ποδοσφαιρικός συντάκτης.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για να βγάλεις συμπέρασμα από ένα άρθρο πρέπει να το διαβάζεις ολόκληρο.Εσύ όλο το διάβασες βέβαια αλλά στους αναγνώστες σου παραθέτεις μόνο ότι σου άρεσε.Και διαστρεβλώνεις τεχνηέντως και μερικά.Όπως αυτά τα περί Κασσάνδρας.
Άραγε τις απόψεις του δημοσιογράφου αυτού που καθημερινά μέσα από τα άρθρα του κατακεραυνώνει τον μεγαλύτερο και σπουδαιότερο μπασκετικό παράγοντα όλων των εποχών,τις ασπάζεσαι;
Θέλω να πιστεύω πως όχι.
Πάντως άρθρο του Βασιλακόπουλου δεν έχω δει στο blog σας.
Εγώ πάντως προτιμώ στο μπάσκετ ανθρώπους που προσφέρουν σαν τον Μεγάλο Βασιλακόπουλο (ακόμα και το Μυζίκο , γιατί κι αυτός προσφέρει) παρά Κογκαλίδηδες κογκαδράκους ή οποιονδήποτε άλλο που κριτικάρει αμειβόμενος από την πολυθρόνα του σαλονιού του.
Ευχαριστώ για τη Φιλοξενία.
απρόοπτος

Θεόδωρος Μυζίκος είπε...

Αγαπητέ απρόοπτε έχεις δίκιο στο ότι παρακολουθώ όλα τα μπασκετικά blogs και διαβάζω τους πάντες και τα πάντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με όσα διαβάζω. Από το συγκεκριμένο άρθρο επέλεξα αυτά που διάβασες στο site γιατί εκφράζουν τη δυναμική του Ελληνικού μπάσκετ που ουσιαστικά αυτό εκφράζει και το άρθρο στο σύνολό του. Όσο αφορά τα άρθρα του συγκεκριμένου δημοσιογράφου ενάντια στο Γιώργο Βασιλακόπουλο με βρίσκουν αντίθετο. Άλλωστε είναι γνωστή στο πανελλήνιο η "σχέση" μου με τον κορυφαίο Έλληνα παράγοντα από τότε που τον γνώρισα (εκλογές της ομοσπονδίας στην Θεσσαλονίκη που πήγα με τον αείμνηστο Πολυχρόνη Βερυκοκάκη) μέχρι σήμερα και στηρίζεται στον απόλυτο σεβασμό. Αν με γνωρίζεις θα ξέρεις τη μεγάλη μου αγάπη για το άθλημα και τους ανθρώπους που το υπηρετούν με πάθος. Σ' ευχαριστώ για την τοποθέτησή σου.